In de voorgaande post zagen wij hoe het komt dat de Joden van het platteland en diegenen die in niet-ommuurde steden of een metropolis wonen, de veertiende dag van de maand adar vieren met feestvreugde en feestmalen en elkaar op die dag lekkernijen sturen.
Mordechai heeft deze gebeurtenissen beschreven en brieven gezonden aan al de toenmalige Joden, dichtbij en ver weg, die in alle gewesten van koning Ahasveros waren, om hen te verplichten, jaarlijks de veertiende en de vijftiende van de maand Adar feest te vieren, aldoor, jaar na jaar. Men moet wel niet uit het oog verliezen dat dit dus niet betekent dat Mordechai de Kethuvim Estêr of Megillah heeft geschreven, maar dat hij alleen de geschiedenis, hier vermeld, schreef aan de verschillende Joden in de verschillende landschappen met het doel, dat van toen af elk jaar op de veertiende en vijftiende van de maand Adar het Purimfeest zou worden gevierd.
Het vieren van het Purim of Poerimfees is dan ook de hoofdinhoud van de Epiloog van de Kethuvim Estêr of Megillah welke dezer dagen gelezen en besproken wordt. Zoals men toen rust nam kunnen Joden en Jeshuaists nu ook vrede nemen en God danken voor de redding van Zijn Volk.
In de Kethuvim Estêr staat wel nergens de Hashem vermeld noch dat aan Hèm dank moet worden gebracht.
Men zwijgt over Hem. De dank is zonder adres, zoals helaas ook bij velen in ònze tijd.
Echter is het van zeer groot belang om dezer dagen in acht te nemen hoe de Elohim Hashem niet enkel hier maar ook op vele andere gelegenheden er voor gezorgd heeft om Zijn volk bij te staan en zelfs tot redding te komen.
In de Rollen van Esther zien wij duidelijk Gods leiding, maar niet enkel in heel het gebeuren in dit bijbelboek. De Kethuvim Estêr toont aan dat zonder Gods leiding het slecht was afgelopen met de joden. En volgende maand worden wij weer geconfronteerd met verdrukking van Gods Volk maar ook hoe in Moshe’s tijd ook weer de Hashem paraat stond om Zijn Volk tegemoet te treden.
Erg genoeg bleef het niet bij die enkele keren welke zijn opgetekend in de boekrollen. De geschiedenis laat meerdere zwarte bladzijden zien. Meermaals doorheen de tijden hebben de Jehudi moeten kijken op een muur van onbegrip en haat. Ook al wensten velen ze van de aardbol te doen verdrijven is men er niet in geslaagd. Zelfs de grootste stappen om hen uitte wissen vorige eeuw zijn wonderwel niet gelukt. Wel heeft die poging tot uitroeiing veel leed veroorzaakt en vele Joden ook doen twijfelen aan een Opper godheid die met hen mee zou zijn. Het ontzettend bloedbad dat over de Joodse gemeenschap is gekomen in de vorige eeuw brengt toch nog steeds stilte onder ons. Erg is het als in dezer dagen bij mensen waarvan men zou denken dat zij goed zijn opgevoed, hiervoor weinig begrip is. Als er dan nog eens poppen in een parade getoond worden die zulk een gelijkenis hebben met de voorstellingspoppen van carnaval vieringen in de jaren 1930 moet men toch zeer ernstige vragen stellen.geworden zijn.
Mensen moeten beseffen dat wat Haman niet lukte, door Adolf Hitler wel bijna gelukt is. Dezer dagen moeten wij dan ook stil staan bij de 6 miljoen joden die hij heeft doen ombrengen.
Ik geef toe dat wij als de kinderen hun ratel of gragger hevig mogen laten klinken, wij Haman associëren met het “Kwaad” of “Boosaardigen” in de wereld.
Telkenmale als de naam Haman klinkt mogen de ratels lawaai maken en dan kan men versteld staan hoeveel keren dat mag wezen. Maar ook mag het een waarschuwing zijn dat wij nog steeds moeten opletten voor de Jodenhaters die deze wereld rijk is. Met de reacties die er waren op de Joodse opmerking dat die carnavalspoppen van de Vismooil’n’ niet konden, zien wij dat er toch nog een heleboel mensen zijn die de Joden liever kwijt dan rijk zijn.
Vreemd is dat velen het normaal vinden dat stereotiepe Jodenportretten kunnen getoond worden op “drie dagen van satire en zelfspot” en dat velen denken dat het allemaal onschuldig is en niet de bedoeling of de intentie heeft om iemand te kwetsen of te beledigen.
Wat niet betekent dat men er zich beledigd kan door voelen… {van Aalst – carnaval 3-4}
Ook in onze huiskamers komt er dezer dagen wat zelfspot en gelach om bepaalde voorstellingen. Eveneens laten wij die kleine meisjes als prinsesjes paraderen terwijl de jongens met hun lawaaimakerij ze soms ook de stuipen op het lijf jagen.
Maar alles te samen moet het een leuke bedoening blijven. Dat zou men misschien ook van Carnaval mogen verwachten. Maar daar moeten wij toch de waarschuwing geven dat bij zulke parades het boekje naar onze normen te veel te buiten wordt gegaan. Bepaalde taferelen moeten wij afschrijven als te onzedelijk en niet voor kinderoogjes.
Als wij dan de komende dagen het Lotenfeest gaan vieren moeten wij er ook op toe zien dat het geen al te carnavaleske bedoening wordt en dat alles in de normen en waarden valt hoe wij als kinderen van God ons horen te gedragen.
Laten wij dan ook dezer komende dagen gebruiken om de Elohim Hashem te bedanken voor Zijn Leiding en Zijn Redding.
+
Voorgaande
Prinsesjes en carnavalstoestanden #1 Aalst Carnaval 2019
Prinsesjes en carnavalstoestanden #2 Fiere meisjes
Prinsesjes en carnavalstoestanden #3 Lente-gebeuren
Prinsesjes en carnavalstoestanden #4 Weigering te buigen
+++
Jeshuaist 
4 gedachten over “Prinsesjes en carnavalstoestanden #5 De Megillah en Dankzegging”