100 berichten en vijf jaar op WordPress

2022-08-132022-08-13 ~ jeshuaist

Verwonderlijk kreeg ik vandaag het bericht van WordPress dat ik tegen een jubileum mag aankijken.

Gefeliciteerd met je jubileum bij WordPress.com!

Je hebt je 5 jaar geleden geregistreerd op WordPress.com.Bedankt voor het gebruiken van onze service! Ga zo door met bloggen.

Wat zijn die vijf jaren voorbij gevlogen. Voordat mijn pen al mijn gedachten kon optekenen was de tijd al voorbij. Maar de bedoeling was niet zo zeer hier een eigen apart stekje voor regelmatige berichten te hebben. Opzet was op onze Jeshuaisten site wel regelmatig iets te plaatsen. Maar ik moet toegeven dat daar ook de tijd mij lelijk heeft ingehaald.

Verder wenste ik een WordPress account te hebben om op meerdere WordPress sites te kunnen reageren. Ik kwam er zo veel dingen tegen over geloof en het dienen van God, die mij tegen de borst sloegen, dat ik er wel moest gaan op reageren als gelovige. De Naam van Jehovah mocht namelijk niet bezoedeld worden. Ik ben Jehovah dan ook dankbaar dat ik mij daar wel in geslaagd mag voelen om mensen over Zijn voorname positie mocht spreken, en over de rol van Zijn zoon in onze redding kon uitwijden.
De afgelopen vijf jaar heb ik op heel wat blogs mijn mening kunnen weergegeven en kunnen praten over Die Ene Ware God Die Zijn zoon aan de wereld heeft geschonken. Bij vele blogs viel daarbij op dat er een taalverwarring moest zijn, want meermaals kwam ik tegen dat men van substantieven of gewone woorden namen maakte, met als ergste voorbeeld “satan”, waardoor er van God een heel verkeerd beeld werd geschapen. Hierop mag ik mij wel verheugen dat ik op die andere websites wel actief kon zijn. Ook wel met het ondersteunen van mensen hun berichten, door een ‘like’ te plaatsen. Want hoe men het draait of keert, wanneer men schrijft, hoopt men ook mensen te kunnen aanspreken. Een schouderklopje is daarbij een hulpmiddeltje om verder aan te moedigen. En in deze tijd waar velen liever afbreken dan opbouwen is zulk een aanmoediging niet misplaatst. Alsook moeten wij er op toe zien dat tussen al het nieuws van ellendige feiten ook mooi zaken verkondigd of getoond worden. Zo mogen wij blij zijn dat er toch meerdere fotografen zijn die de wonderbaarlijke schepping van God tot alle eer en glorie mogen komen ten toon spreiden.

Bij het verkondigen van Gods Naam en het plaatsen van berichten lijkt het wel of de Corona affaire ook roet in het eten is komen strooien, want sinds de lockdown lijkt op meerdere sites, zoals de Jeshuaisten site, ook niet zo veel meer geplaatst te zijn. Gewoonweg om dat zoveel gebeurtenissen ons overkwamen dat wij onze handen vol hadden.

Voor veel dingen horen wij de schuld schuiven op corona of op Oekraïne. En dit keer zal het niet zo veel anders zijn. Want ook wij stonden klaar om vluchtelingen uit het oorlogsgebied op te vangen. Maar dat vroeg van ons zo wel van hen een taalbad. En ik moet zeggen het Cyrillisch schrift vergt wat meer tijd en gewenning dan men zou denken.

In de vroege 21e eeuw is er nog een aantal grote Slavische talen dat een cyrillisch alfabet hanteert, zoals Bulgaars, Macedonisch, Montenegrijns, Oekraïens, Russisch, Servisch en Wit-Russisch. Onder Russische invloed wordt ook in veel niet-Slavische talen als het Kazachs, Kirgizisch, Tataars (Turkse talen), het Tadzjieks, Oedmoerts, Mongools en nog veel andere kleinere talen, zoals het Karelisch, het cyrillische schrift gebruikt

Zo kregen de laatste tijd taalprogramma’s wat meer aandacht van mij, net als opvanggebeurtenissen. In de wereld rondom ons heeft er een hele omwenteling plaats gegrepen.

Eigenlijk was er onder onze broeders en zusters in 2010 al een balletje aan het rollen gegaan. Wij kenden allerlei fora die toch heel wat volk en aandacht trokken. Maar Joden en Jeshuaisten waren daar niet zozeer op te merken. Het was een gemeenschap die zich hoofdzakelijk weg hield van de moderne media. Men moet weten dat zelfs nu nog altijd heel wat van onze geloofsgenoten geen radio, televisie of computer in huis hebben laat staan in huis zullen gaan halen. Op dat vlak zijn er ook wel wat meningsverschillen. Al merken wij, dat sinds enige veiligheidsrisico’s onder de Joodse gemeenschap, telefoons toch hier en daar hun intrede hebben gedaan in huishoudens met kinderen.

Wij mogen zeggen dat in 2010 een balletje in onze gemeenschap begon te rollen. Na dat Microsoft Windows Live Spaces, beter gekend onder MSN Spaces van het toneel verdween zochten heel wat bloggers andere wegen en systemen. Multiply en Yuku, kwamen erg in trek naast Blogger dat in 1999 wel al het licht had gekregen bij Pyra Labs, maar door Google in februari 2003 werd opgekocht en vervolgens integreerde met andere Google-producten. Hierdoor konden overal ter wereld meer bloggers hun licht in de wereld laten schijnen. Niet dat er daar veel Joden bij waren en al helemaal geen Jeshuaisten.

Het blogger landschap evolueerde, en de daarmee gaande interesse om zaken op te zoeken bracht weer verdere discussies op gang.

Bij de religieuze bloggers viel op dat het hoofdzakelijk Trinitariërs waren die hun zeg deden en erg tekeer gingen tegen niet-Trinitariërs. Misschien deed het vele geloofsbroeders terug in hun schelp kruipen, maar anderen deed het ook denken om eindelijk ook eens openlijk naar buiten te treden en aan de wereld te laten zien dat er genoeg mensen in de wereld zijn die slechts één Ware God aanbidden en bereid zijn om daar voor uit te komen. Gelukkig konden zo enkele websites uit de grond gestampt worden en mensen laten zien dat er naast de reguliere kerken ook andere gelovigen waren die recht op spreken hebben, maar veel te lang in de schaduw geleefd hebben.

Groot probleem voor de Joodse gemeenschap was dat er ook meerdere Messiaanse blogs tevoorschijn kwamen, waar helemaal niet aan het Joodse geloof of aan onze Godheid wordt gehouden. Doordat men met die Drievuldige god Joden wenste te bekoren en tot het Christen geloof te brengen werd de roep alsmaar luider om de wereld te laten zien en horen dat er ook Joden zijn die de Nazareense leermeester Jeshua of Jezus Christus als hun Messias aan nemen. Hiertoe moest echter een duidelijk onderscheid kunnen gemaakt worden tegenover die Messiaanse groeperingen die die valse godheid aanbaden.

Vijf jaar geleden begon men in België en Nederland ook meer over Messiaansen te horen. Maar wat ons het meest stoorde was dat van verscheidene van die groeperingen helemaal afweken van het Joodse geloof dat er slechts één Ware God is Die geen man kan zien. Want verscheidene van die kerken, al hoewel zij bij hoog en laag beweerden dat mensen zich aan de Thora moesten houden en daarom ook de sjabbat moesten onderhouden, predikten dat Jezus god zou zijn, wat natuurlijk voor geen enkel Jood aanvaardbaar kan zijn, noch voor een ware volger van de Joodse rebbe Jeshua (Jesus of Jezus Christus), de zoon van God.

Oplopende discussies en tweestrijd tussen bepaalde groepen, van Trinitariërs en Niet-Trinitariërs, maakte dat men tot een duidelijk onderscheid wenste te komen tussen ware volgers van Jeshua en volgers van een door de Romaans Katholieke Kerk gecreëerde godheid.

Men kan stellen dat er voor de vele kerkgangers ook een nieuw taalbad moest uitgebracht worden, waarbij men duidelijk zou gaan verwijzen naar de taal van het voornaamste te volgen Boek der boeken, de Bijbel.

Opvallend voor die taal is dat zoals nu bij de Oekraënse vluchtelingen het gevaar bestaat dat de kleine kinderen een deel van hun taal en gebruiken verliezen, een grote groep van het kindertransport en bij Katholieke gezinnen geplaatste Joden in de Nazi jaren van vorige eeuw, ook vele Joden ontvreemd zijn geraakt van de Hebreeuwse taal en gebruiken. Die kinderen die in de jaren dertig en veertig van vorige eeuw zo aan de dood konden ontsnappen, hebben spijtig genoeg in de meeste gevallen geen Hebreeuws meer gesproken en hadden meestal ook niet veel kans om al die Hebreeuwse gezangen te leren. Zo zijn die kinderen en hun kinderen van de Hebreeuwse taal verstoken gebleven en vervreemd. Daardoor missen wij nu veel van die mooie liederen en vaardigheden om het Hebreeuws vlot te spreken en te schrijven. In onze contrijen hebben wij meestal ook enkel een Azerty of Qwerti klavier. Ook voor het Cyrillish zitten wij nu hier een beetje met onze handen in ons haar. Met mijn hanegekrabbel probeer ik zo goed en kwaad als het kan ze neer te tekenen op papier en daarbij de vertalingen in het Engels en Nederlands bij te zetten, om ze dan te kopiëren. (Dat vraagt dus allemaal wat meer tijd, waardoor er minder tijd over blijft voor blogs.)

Nu ik zelf meer geconforonteerd wordt met een lopende oorlog en in contact ben met vluchtelingen uit Oekraïne en hen Nederlands leer spreken, voel ik erg goed aan in welke moeilijke taalomstandigheden jongere Jehoediem in de vorige eeuw moesten opgroeien en daar hun geloofsleven vorm moesten geven. Eén voordeel in vorige eeuw, is misschien dat er door die situatie ook wel meer Joden zijn gaan geloven dat Jeshua die gezonden verlosser is, de Messias waar wij als Volk van God zo naar uit keken.
Of wij nu onze Joodse broers en zusters en de Orthodoxe Oekrainiërs met de tijd ook over de rol van Jeshua zullen gaan laten kennis maken is nog een andere zaak. Nu staat nog voorop, die mensen de basis bij te brengen om hier verder te kunnen gaan met hun leven, zo lang het moet.

De afgelopen vijf jaar wensten de volgers van Jeshua duidelijk te maken dat zij niets te maken hadden met Trinitarische Messiaanse groeperingen. Daarom hielden zij zich er ook aan Jeshua’s naam te dragen. Zij opteerden om onder de naam “Jeshuaist” door het leven te gaan. Zo kwamen er ook meerdere websites op het net waar het Jeshuaisme werd voorgesteld.

In die vijf jaar hebben wij spijtig genoeg moeten toekijken hoe velen de lokroep van de Aliyah volgden en België, Nederland en Frankrijk de rug toekeerden om zich in het Beloofde Land te gaan vestigen. Maar de blijvers lieten zich niet doen en gingen meer durf hebben om hun tanden te laten zien. In die vijf jaar op WordPress, moet ik toegeven, heb ik ook meer dan eens gestijgerd, en hoog op de tenen, nog met een klein stemmetje, het ware geloof verkondigt. en ik moet zeggen:

ik ben nog niet van plan om het op te geven.

Terwijl vele rijke Russen nu ook naar Israël getrokken zijn en daar hun toevlucht gezocht hebben, mogen wij minder fortuinlijke Oekraïniërs hier opvangen en helpen om een draagbaar leven te genieten.

Zoals in de vorige eeuw ontmoeten wij nu mensen met angst- maar ook met droombeelden. Eerst moeten we nu ook symbolen kunnen gaan ontcijferen, aangezien hun moedertaal en de taal van hun dromen geen eenvoudige talen zijn. Maar wij weten dat zoals bij het Ivrit of de Taal van de bijbel het vaak niet zo eenvoudig is, bij de eerste confrontatie. Voor velen is het dan ook eerst een wirwar van ogenschijnlijk verwarde beelden, met iets van de werkelijkheid, missen die beelden een samenhang, of een logica van een ontwaakte staat. En, daar kan ik enkel blij om zijn, dat ik tot nu toe al enkele mooie kansen heb mogen aantreffen, waar ik hier en daar wat meer duidelijkheid mocht komen te brengen. Dat alleen was al de moeite waard om toch naar buiten te komen en het net te durven betreden, ook al zijn er toch zovelen van onze gemeenschap tegen, en vinden er velen dat het gebruik maken van die technologische middelen en het zich bezich houden op het internet, een onderdeel uitmaken van deel van de wereld zijn, wat wij dus eigenlijk niet mogen zijn.

Maar daar denk ik dat wij sowieso deel uitmaken van de wereld en hier niet kunnen aan ontsnappen. Doch moet dat niet betekenen dat wij ons aan de wereld over geven. Het deel uitmaken van de wereld, kan (volgens mij) gerust het ‘leven in de wereld zijn’ zonder daarmee de ‘wereld toe te behoren’.

Ook verwijt men dat bloggers meestal de aandacht op zichzelf willen vestigen. Maar op dat vlak, hoop ik dat dit niet zo het geval is bij mij. Misschien zal ik hier wel eens mijn hart durven luchten, maar op de sites waar ik mijn woorden laat vloeien gaat het meestal over God en gebod. Nu en dan wil ik wel even een luchtig commentaartje geven, omdat wij niet altijd zo ernstig hoeven te zijn. Trouwens is bij velen hier in Europa een deel van de Joodse humor verdwenen. (Mijn Joodse leerkrachten die nog in de kampen hadden gezeten, brachten wel heel wat humor in hun lessen. Maar spijtig genoeg hebben wij dat niet over ons als een natuurlijke gave gekeregen.) Leuk is te merken dat op Amerikaanse blogs zulk een Joodse humor nog schering en inslag is. Dat durven lachen en relativeren van dingen des levens is wat wij terug meer zouden moeten durven. Ook ik ben daarin schuldig, door alle dingen veel te ernstig te nemen. Daarom ben ik ook blij dat ik tijdens mijn leestochten op WordPress regelmatig ook luchtiger zaken mag tegen komen. Op dat vlak hebben de vijf jaar bij WordPress ook voor mij deuren geopend en heb ik dank zij vele fotografen die hun beelden wensen te delen op het internet mee mogen genieten van plaatsen waar ik anders nooit zou komen. en zo heb ik ook door zulke positieve beelden mee mogen genieten van wat onze aarde te bieden heeft.

Daarom, bij dat bericht van vijf jaar jubileum, kan ik enkel blij zijn dat ik het mag mee maken, en dat ik verder mag stappen in die betoverende wereld van mededeelzaamheid.

Ik ben dankbaar dat er ook enkele mensen mijn blog willen volgen. Hopelijk zullen zij niet aarzelen om mijn meerdere schrijfsels op de andere sites te volgen, zoals op onze Jeshuaisten site. Met deze nodig ik u daarom ook uit om mij op die sites terug te vinden.

Tot ziens aldaar en hier.

Vindt andere schrijfsels van mij op volgende websites:

Voorgaande

Eerste blogbericht

Reden om zich te distantiëren van bepaalde Christenen

Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus C hristus te zijn 3 De Weg – een Joodse sekte

Terug gaand naar de originele naam

Waarom vele van onze broeders zich stil houden voor de buitenwereld

Een nieuwe praatgroep omtrent het Jeshuaisme en Messianisme