Meer dan een jaar zijn wij beperkt geworden in onze mogelijkheden en vrije beleving met anderen. Nu er versoepelingen aan komen mogen wij niet over het hoofd zien wat ons in die penarie heeft gebracht en hoe wij dit voor de toekomst moeten vermijden.
In tijden van afzondering zullen wij voor de tweede keer op rij denken aan de moeilijkheden die het God van Volk moest ondervinden in Egypte en hoe God voor hen verlossing voorzag. Maar eveneens kijken wij naar de andere vorm van slavernij waar God een einde bracht. Met een in kleine huiselijke kring zullen wij dit jaar een herinneringsmaaltijd houden waarbij wij het andere lam herdenken, wiens bloed verlossing bracht voor alle mensen en een Nieuw Verbond bezegelde om alle mensen toe te laten tot een Nieuwe Wereld.
Terwijl de wereld op hol lijkt te slagen, kunnen wij enkel hopen en oproepen dat er genoeg mensen met gezond verstand zich aan de beperkende maar noodzakelijke coronamaatregelen zullen blijven houden.
Het coronavirus heeft ook haar weerslag voor vele geloofsgemeenschappen. Zij die zich aan de Ene Ware God willen opdragen hebben nu soms het gevoelen dat zij hun God te kort doen doordat zij niet meer het gebod van samenkomst en gezamenlijk gebed kunnen volbrengen. Zij voelen zich ver van hun thuishaven dat onbereikbaar lijkt geworden.
Verzoening en gemeenschap van het Volk van God moet hen er toe brengen om één te zijn, één met elkaar en één met de Allerhoogste Schepper en hen doen samenkomen in éénheid om Die Almachtige alle eer te geven die Hij verdient. Hiertoe moeten wij samen huis vormen en God uitnodigen om het Zijn huis te verklaren.
Jeshuaist 