Bestaan en moeilijke herkenning van het Hoogste Godheidswezen

2019-01-052019-01-06 ~ jeshuaist

Door de eeuwen hebben veel mensen geworsteld met het probleem van het bestaan of niet-bestaan van een Bore of Schepper of een Goddelijk Wezen dat aanwezig zou zijn geweest voordat onze wereld of werelds systeem tot stand kwam.

De grote moeilijkheid waarmee mensen worden geconfronteerd, is dat het bestaan van God niet kan worden bewezen of weerlegd. Een dergelijk bestaan zal altijd een kwestie van “Geloof” zijn.

Het hangt ook af van wat mensen willen zien in God of hoe ze naar Hem willen kijken en Hem willen begrijpen. Te veel mensen vergeten wat mensen over Hemzelf zeiden. Ze vergeten dat de God Zichzelf zelf het ‘Zijn’ heeft verklaard: Eh-heh-ye ashair Ehheh-yeh of “Ehejeh asjer ehejeh” (Ik Ben die Ik Ben). Zonder Hem is er helemaal geen “zijn “of “wezen” en zonder een wezen kunnen we niet “zijn”. Als we er willen zijn, moet er “bestaan” zijn en dan moet er een “Wezen” zijn dat ons toestaat “te zijn” of “te bestaan”.

Bijbels argument

Er zijn verzamelde boeken die eeuwenlang de geschiedenis van de mensheid hebben verteld en waarin de schrijvers hebben toegegeven dat de woorden die ze opschreven niet van hen kwamen, maar van een Hoger Wezen. Die verzamelde boeken, het Boek van boeken of de Bijbel zegt dat we door het geloof moeten accepteren dat God bestaat:

“En zonder geloof is het onmogelijk om God te behagen, want iedereen die tot Hem komt, moet geloven dat Hij bestaat en dat Hij degenen beloont die oprecht Hem zoeken” (Hebreeën 11: 6).

Een opmerking die gemaakt kan worden is natuurlijk:

Als God het zo zou willen, zou Hij eenvoudigweg kunnen verschijnen en de hele wereld bewijzen dat Hij bestaat.

In deze wereld zijn er veel mensen die geloven dat God dat zelfs deed en naar de aarde zou zijn gekomen in de vorm van een man. Anderen die niet geloven dat God bestaat, hebben een groot probleem met die man die door velen wordt beschouwd als God. Een grote fout die veel atheïsten maken is dan te zeggen dat die man ook niet bestond, omdat God volgens hen niet bestaat. Hoewel ze vergeten dat die Nazarener een echte historische figuur was, is er voldoende bewijs dat deze man uit Nazareth echt heeft bestaan en ter dood is gebracht.

Die Nazarener, Jeshua of Jesjoea (beter bekend als Jezus Christus) werd door veel mensen gezien, hoewel hij en zijn hemelse Vader mensen vertelden dat God niet gezien kan worden, omdat Hij een onzichtbare geest is. Jezus liet de mensen om hem heen weten dat hij geen geest was, maar een echte man van vlees en bloed, die echt stierf en die echt uit de dood werd weggenomen. Dat was ook iets dat mensen moesten gaan geloven.

Alles draait zich om niet zien en nog steeds geloven. Jeshua (of Jesjoea) was zich ook bewust van dat dilemma en van de noodzaak van geloof in de ongeziene dingen. Daarom zei hij tegen Thomas,

“Omdat je me hebt gezien, heb je geloofd; gezegend zijn zij die niet hebben gezien en toch hebben geloofd ‘”(Johannes 20:29).

De mens kan God niet zien en dat maakt het heel moeilijk om in Hem te geloven. Maar de Goddelijke Schepper die de mens naar Zijn eigen beeld heeft gemaakt, heeft de mens genoeg gegeven om zijn bestaan te erkennen.

Het Boek der boeken of de bijbel – het verzamelwerk van het onfeilbare Woord van God – stelt:

“De hemelen verklaren de glorie van God; de lucht verkondigt het werk van zijn handen. Dag na dag gieten zij spraak uit; nacht na nacht tonen ze kennis. Er is geen spraak of taal waar hun stem niet wordt gehoord. Hun stem gaat uit over heel de aarde, hun woorden tot het einde van de wereld “(Psalm 19: 1-4).

De enosh (of mensheid) hoeft alleen naar zichzelf en zijn omgeving te kijken en te geloven in de magie van zijn wezen. Kijkend naar de sterren, de uitgestrektheid van het universum begrijpend, de wonderen van de natuur observerend, het zien van de schoonheid van een zonsondergang – al deze dingen wijzen op een Bore of scheppende God. Als dit niet genoeg was, is er ook bewijs van God in ons eigen hart. Geschapen in Gods beeltenis hebben we enige verbinding met Hem en een zeker gevoel voor die verbinding.

Ecclesiasten 3:11 vertelt ons,

“… Hij heeft ook de eeuwigheid in de harten van mensen gezet.”

Als zodanig voelen we in onszelf dat we deel uitmaken van een groter geheel waarin we zullen moeten passen. Diep in ons is de erkenning dat er iets is dat dit leven te boven gaat en dat er iets of iemand buiten deze wereld en ons bestaan moet zijn. Veel mensen proberen dat gevoel te ontkennen of proberen eromheen te gaan door te geloven in een soort van olam haba of hiernamaals en/of reïncarnatie.

Het zet dat innerlijke gevoel dat ons dwarszit weg. Door ons innerlijk gevoel of instinct te negeren of zelfs uit te werpen, worden we als dwazen in de duisternis. God zelf waarschuwde voor zulke mensen. Hij zei over hen:

“De dwaas zegt in zijn hart:” Er is geen God “” (Psalm 14: 1).

Veel mensen die vechten met de idee van een godheid, maar niet willen geloven in de Enige Schepper Godheid in de geschiedenis, in alle culturen, in alle beschavingen en op alle continenten, kwamen geloven in het bestaan van een soort god. We mogen niet vergeten dat zo’n behoefte aan een god en dat geloof in sommige goden veroorzaakt moet zijn door iets in de geest van de mens.

Ontologisch argument

Naast de bijbelse argumenten voor Gods bestaan, zijn er logische argumenten. Ten eerste is er het ontologische argument.

De meest populaire vorm van het ontologische argument gebruikt het concept van God om Gods bestaan te bewijzen. Het begint met de definitie van God als

“Een wezen dat niet groter verwekt kan worden .”

We bestaan en dingen om ons heen bestaan. Bestaan is groter dan niet bestaan, en daarom moet het best denkbare wezen of het ‘Wezen van het bestaan’ bestaan. Logisch als God niet bestaat of niet zou bestaan, dan zou God niet het grootste denkbare wezen zijn, en dat zou de eigenlijke definitie van God tegenspreken.

Teleologisch argument

Een tweede argument is het design of teleologisch argument. Het teleologsche argument stelt dat, omdat het universum zo’n verbazingwekkend ontwerp vertoont, er een grote goddelijke Oseh of Ontwerper moet zijn geweest.

Binnen de theologie is het omstreden of god een bestaan moet worden toegekend of dat men hem als transcendent moet beschouwen, verheven boven elke menselijke ontologische categorisering. Een ander probleem vormt de relatie tussen het zijn van god en het bestaan van de werkelijkheid. Soms ziet men dit als een externe daad van schepping en die schepping kan weer als een punt of een duur beschouwd worden. Soms wordt de relatie zo gezien dat god de zijnsgrond is, het absolute dat de werkelijkheid fundeert.

Betreft die bijzondere opmaak van de dingen rondom ons kunnen wij in vraag stellen hoe dat mogelijk is zonder een Grootse Samensteller of Maker.

Als de aarde bijvoorbeeld aanzienlijk dichter bij of verder weg van de zon was, zou deze niet in staat zijn om een groot deel van het leven te ondersteunen welk dat het momenteel doet. Als de elementen in onze atmosfeer zelfs een paar procentpunten anders waren, zou bijna elk levend wezen op aarde sterven.

De kans dat een enkele eiwitmolecuul zich toevallig vormt, is 1 op 10²⁴³ (dat is een 1 gevolgd door 243 nullen). Een enkele cel bestaat uit miljoenen eiwitmoleculen.

Kosmologisch argument

Een derde logisch argument voor Gods bestaan wordt het kosmologische argument genoemd. Elk effect moet een oorzaak hebben.

De ‘veroorzaakte elementen’ vereisen iets of iemand waardoor het is ontstaan. We zouden ook kunnen zeggen:

Uiteindelijk moet er iets “niet-veroorzaakt” zijn om ervoor te zorgen dat al het andere ontstaat.

Die “niet-veroorzaakte” oorzaak is God.

Verder zou men kunnen betwijfelen dat er meer dan één Veroorzaker moet zijn om alles tot stand te brengen. Daar zou het theologische argument de woorden van God moeten volgen die in de Bijbel te vinden zijn. En die woorden zijn heel duidelijk dat er slechts één Causator of Maker van alles is. De Bijbel maakt duidelijk dat Deze Ene Enige Waarachtige Maker Godheid Eén is en niet twee of drie of meer. Die goddelijke Schepper vraagt Zijn schepselen Hem te erkennen als de Enige.

2 Voordat de bergen werden geboren, of u de aarde en de wereld baarde, zelfs van eeuwigheid tot eeuwigheid, bent u God! (Psalm 90: 2)

“Heb je het niet geweten? Heb je het niet gehoord? ADONAI {Jehovah} is de eeuwige God, de Schepper van de einden der aarde. Hij wordt niet vermoeid of afgemat. Zijn begrip is ondoorgrondelijk.” (Jesaja 40:28)

“” Hoor Israël, {Jehovah] de Hashem, onze God, de Heer boven alle heren, is één. Heb Jehovah lief, uw God met uw ganse hart, en met uw ganse ziel, en met geheel uw kracht. Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten op uw hart zijn. Je moet ze ijverig aan je kinderen leren en erover praten wanneer je in je huis zit, wanneer je langs de weg loopt, wanneer je gaat liggen en wanneer je opstaat. Bind ze als een teken op uw hand, zij moeten als voorhoofdspanselen (of voorhoofdsband) tussen uw ogen zijn en schrijf ze op de deurposten van uw huis en aan uw poorten.” (Deuteronomium 6: 4-9)

De Bijbel geeft alle eer van de schepping aan slechts één ware God die boven all goden uitsteekt en wiens naam Jehovah is.

Moreel argument

Een vierde argument staat bekend als het morele argument. Door de geschiedenis heen heeft elke cultuur een of andere vorm van wet gehad. Iedereen heeft een gevoel van wat goed en kwaad is. Moorden, liegen, stelen en immoraliteit worden bijna universeel afgewezen. We kunnen zeggen dat we morele normen hebben.

Empathie en andere vormen van sociaal bewustzijn zijn belangrijk in de ontwikkeling van een morele betekenis. Moraliteit omvat iemands overtuigingen over de juistheid of goedheid van wat hij doet, denkt of voelt.
In onze samenleving hebben we een differentiatie van intenties, beslissingen en acties tussen degenen die onderscheiden worden als correct en degenen die ongepast zijn.
Een dergelijk gevoel is eigen aan de mens. Omdat we in het beeld van God zijn geschapen, kunnen we aannemen dat het in ons DNA is geïmplanteerd. We zeggen dat dit gevoel van goed en fout komt van het Opperwezen dat ons ons wezen gaf, namelijk de afgezonderde (apart geplaatste) of heilige Jehovah God, de Eh-hè-je-rei ashh Ehheh-yeh (ik ben die ik ben).

Verwerpers van de waarheid

Dat geïmplanteerde of aangeboren gevoel van goed en kwaad, evenals van een goddelijke Schepper, wordt echter door velen genegeerd of zelfs totaal verworpen. Dit staat ook al in het Boek van boeken, waarin we kunnen lezen dat mensen de duidelijke en onloochenbare kennis van God zullen verwerpen en in plaats daarvan een leugen zullen geloven, en daarom heeft God hen overgegeven aan oneervolle hartstochten.

“Ze ruilden de waarheid van God voor een leugen en aanbaden en dienden de schepping in plaats van de Schepper, die voor altijd gezegend is. Amen.
Om deze reden heeft God hen overgegeven aan schandelijke passies. Zelfs hun vrouwen wisselden natuurlijke relaties uit voor wat tegen de natuur is.” (Romeinen 1: 25-26)

We mogen niet vergeten dat de Bijbel ook verkondigt dat mensen geen excuus hebben om niet in God te geloven omdat Gods onzichtbare kwaliteiten duidelijk te zien zijn. Zij kunnen begrepen worden vanuit wat gemaakt is, zodat mensen geen excuus hebben.

“Zijn onzichtbare eigenschappen – Zijn eeuwige Kracht en Zijn goddelijke Aard – zijn sinds de schepping van de wereld duidelijk te zien, begrepen door de dingen die gemaakt zijn. Dus mensen hebben geen excuus … ” (Romeinen 1:20)

Engelse versie / English version: Existence and difficult recognition of the Supreme Deity Being

Vervolg: Hoge herkenningen. . . . Het hele licht van het universum