Jeshuaisten dragers van de naam van Christus

2017-10-312018-02-15 ~ jeshuaist

In het christendom vinden we veel namen. Deze maand is het de herdenking van 500 jaar protestantisme. Op de 500ste verjaardag van de Hervorming is het niet slecht dat mensen terugkijken naar alle denominaties die in tussentijd tot stand komen.

Op 31 oktober 1517 marcheerde de augustijner broeder Maarten (Martin) Luther naar de kerkdeur in Wittenberg, een klein stadje in wat nu Duitsland is, om er een lijst van kritiek op de katholieke kerk op te nagelen.

Op het 499 jarige jubileum kwam Paus Franciscus I samen met leiders van de Lutherse Wereldfederatie in Zweden (waar Lutheranisme de dominante religie is) om een gezamenlijke herdenkingsdienst te houden. In zijn toespraak zei Francis:

“We hebben de gelegenheid om een kritisch moment van onze geschiedenis te bewerkstelligen door verder te gaan dan de controverses en meningsverschillen die ons vaak deden voorkomen om elkaar te begrijpen.”

Na 500 jaar scheiding lijkt er een consensus te zijn van bovenaf dat deze verjaardag een van de verzoening zal zijn.

Al die mensen uit de vele denominaties die tot stand kwamen, noemen zich christelijk. Met de benaming Christen lopen zij te koop met de titel welke Jeshua ontvangen heeft als de gezondene van God. Maar als we naar vele van die denominaties kijken, houden de meesten zich niet aan de leringen van die Christus en hebben ze zelfs de Christus Jezus tot hun god gemaakt.

Het is nu vijf eeuwen sinds het begin van het proces dat de protestanten van de Rooms-katholieke Kerk afstapten, een revolutie voor de christelijke religie. Maar mensen zouden moeten weten dat er al die jaren ware christenen geweest zijn, echte volgelingen van Christus die de voorkeur bleven geven zich te houden aan de leringen van de rebbe Jeshua, met dezelfde Echte Enige Ware God als de meesterleraar en zijn discipelen. Niet akkoord gaand met het valse Drie-eenheids dogma en de manier waarop de katholieke kerk zich ontwikkelde zochten zij hun geloof en hun wijze van aanbidding verder volgens de regels van de eerste eeuw te laten verlopen, ook al maakte dat van hen een voorwerp van spot maar ook van vervolging. Vandaag, hoewel veel van deze aanhangers behoren tot niet-trinitaire kerken, worden zij ook als onderdeel van het protestantisme beschouwd of slechter, als sekten en / of kulten. Er zijn de vele Bijbelstudenten en Jehovah’s Getuigen en verschillende kleinere groepen, zoals Christadelphians en Nazarener Vrienden en / of Nazarenen of Nazareners.

U kunt zich afvragen wat het betekent om een naam te dragen. Maar je moet weten dat het dragen van een naam heel belangrijk is en iets van je persoonlijkheid of je positie laat zien aan de buitenwereld .

In de lezingen van 31 oktober, die gebruikt worden in het Christadelphianisme en Jeshuaïsme, is er een bedenking in Handelingen 9 met het verslag over de goddelijk geïnitieerde dramatische bekering van Saul (snel Paulus genoemd).

Toen Saul dichterbij kwam bij Damascus, met de gedachte om gelovigen in Christus, aanhangers van de Weg die hij daar zou aantreffen, mannen zowel als vrouwen, gevangen te nemen en mee te voeren naar Jeruzalem (Akte de rapostelen 9:1-2), verscheen er plotseling een licht uit de hemel om hem heen. (vers 3). Hij hoorde een stem: “Saul, Saul, waarom vervolg je me?” (Vers 4) en werd er gezegd: “Ik ben Jeshua, die je vervolgt” (vers 5). Die stem uit de hemel vroeg hem naar de stad te gaan waar hij dan zou te horen krijgen wat hij had te doen. (vers 6)

Verblind, bevende en verbaasd zijnde, stond Saul op om zich naar Damaskus te laten leiden en “drie dagen lang bleef hij blind en at en dronk hij niet.” (vers 9). Een soort tegenhanger van Jeshua die drie dagen in het graf was. De Heer leert Ananias, een discipel in Damascus, om naar Saul te gaan en hem te vertellen waar hij hem moet vinden en “hem de handen op te leggen” (vers 12). Ananias is zeer bezorgd over deze instructie: “Maar de Heer zeide tot hem: Ga, want hij is mijn uitverkoren instrument om mijn naam voor de heidenen uit te dragen” (vers 15). {Christadelphian Magazine Gedachte van de dag}

Uit de geschriften van Dr. Lukas komen we te horen dat de toegewijde Jood Saul, snel bekend werd als Paulus, zich toewierp op het bekendmaken van Christus’ naam, en Gods boodschap van verlossing door Zijn Zoon. Hierbij stelt hij het voorbeeld voor anderen zoals Silas, Titus en Timotheus om hetzelfde te doen. Dit zijn een van de voorbeelden die vandaag tot ons zijn gekomen!

Eerst waren de broeders en zusters in Christus van de eerste eeuw van deze tijdrekening bekend als volgelingen van Jeshua en beschouwd als onderdeel van de joodse sekte “De Weg“. In de latere jaren wilden steeds meer mensen het accent op het reddingsdeel en de gezalfde zetten, met betrekking tot de Kristos of Christus, die volgelingen christenen noemend. Maar na dat een aantal kerkleiders het eens geraakten met de Romeinse keizer om in overeenstemming te zijn met de Romeins-Griekse filosofie en naar een driehoofdige god te gaan, kwam er een smet op die naam en daarom zouden de Joden niet voor aanbidders van dergelijke drie-eenheid opteren en daarom moeten we onszelf nog steeds als uitverkorenen van God zien en als

“Gekozen … om de naam van Christus te dragen”

waar een kans ook maar beschikbaar is – tot hij komt!

Laat ons daarom niet bang wezen om tegen anderen te zeggen dat we Jeshuaïsten zijn, echte aanhangers van Jeshua, die de drie-ene god van zoveel christenen niet aanbidden, maar de enige ware God van Israël aanbidden, de God van Jezus en zijn discipelen, die is de God van Abraham, Isaak, Jakob, die de hemel en de aarde heeft geschapen en wie de enige Ene almachtige, alwetende, eeuwige Geest, de Opperste, God boven alle goden is.