Jaren nadat Abraham in Charan van God een nieuwe naam en een belofte had gekregen, namelijk dat hij “Abraham” of ‘vader van velen’ zou zijn, kon hij enkel maar toezien hoe het leven voor hem niet altijd makkelijk was en hoe hij kinderloos bleef.Hierdoor leek het vaderschapsverbond een lege doos.
Een zoon en nieuw verbondsteken gegeven
Terwijl Abraham door het land Kanaän trok, waarbij hij altaren bouwde, twijfelde Sarah aan de belofte van de Elohim en nam zij het heft in eigen handen. Zij gaf Abraham haar Egyptische dienstmaagd, Hāḡār (Hagar), als een bijvrouw. Uit hun verbintenis kwam de eerstgeborene van Abraham voort, die de naam Ismaël mee kreeg en de stamvader van de Ismaëlieten en patriarch van de Qaydār (of Kedar) werd. Verschillende commentatoren hebben Hāḡār verbonden met de Hagriten, misschien als hun gelijknamige voorouder.
Dertien jaar nadat Ismaël was geboren, en een kwarteeuw nadat Abraham gehoor had gegeven aan Gods roeping om zichzelf naar een vreemd land te verwijderen, gaf God Abraham een nieuw gebod: zichzelf besnijden, waarbij hij de voorhuid (preputium) van zijn penis.moest verwijderen, als een teken van hun verbond. Hoewel het al tien lange jaren verder was en God blijkbaar de goddelijke kant van deze overeenkomst niet vervulde, besneed Abraham zichzelf onmiddellijk en besneed hij ook Ismaël. Kort daarna, werd Sarah zwanger en Abraham kreeg een tweede zoon, (Yitshaq of Jitschak) Isaak, die later de vader van Jakob en Esau zou worden en als tweede aartsvader door meerdere geloofsgroepen erkend wordt.
Plichtgetrouwheid
Hoewel hij nu gelukkig de vader van twee zonen was, één door Hagar en één door Sarah, was dit niet het einde van Abrahams beproevingen – het ergste moest nog komen. Nadat God Abraham die tweede zoon had geschonken, legde God Abraham de moeilijkste test tot nu toe voor – God gebood Abraham om die zoon te offeren. Dat was wel een enorm zware opdracht maar Abraham hief geen gefluister van protest op. Was dit omdat hij wist dat het een test was? Of was het bewijs van een irrationeel geloof? Misschien was het gewoon een les voor ons dat God geen menselijk offer vereist zoals toen gebruikelijk was. Abraham bouwde plichtsgetrouw en altaar en alleen toen hij zijn mes ophief om de keel van zijn geliefde zoon te snijden, liet God hem weerhouden en stuurde hij een engel om zijn hand tegen te houden.
Abraham hield nooit op vertrouwen te hebben in God, maar hij had ook een grenzeloze liefde voor zijn familie. Hij hield van Sarah en had met tegenzin haar suggestie aanvaard dat haar dienstmaagd Hagar door hem zou zwanger worden. Toen Sarah zich later vernederd voelde door Hagar en haar zoon, steunde hij haar. Hij hield van Hagars zoon Ismaël, wiens naam betekent ‘God ziet en is genadig’ of ‘God zal horen’. Maar hij verwierp Gods instructies om Sara te gehoorzamen toen ze erop stond dat Hagar en Ismaël weggingen, om conflicten te voorkomen. Toch werd de relatie tussen de twee families en rivalen gehandhaafd. Uiteindelijk woonden beide zonen niet alleen op dezelfde plaats, Hagar’s Beer Le Chai Roi, maar kwamen ook samen om hun vader te begraven. De Elohim beloofde veel nakomelingen aan Hagar haar zoon, wiens zonen de stamvaders van het Arabische volk worden .
Door alle processen probeerde Abraham voor elk aspect van zijn gezinsleven te zorgen. Of het ging om een vrouw voor Isaak te vinden; het kopen van de familiebegraafplaats, de Grot van Machpelah; of ervoor te zorgen dat er geen ruzie over zijn landgoed zou komen door nederzettingen te maken voor zijn andere nakomelingen, de zonen van zijn bijvrouwen, steeds toonde Abraham zowel zijn bereidheid tot liefde als zijn praktische vaardigheid om voor zijn zaken te zorgen.
Legendes
Er zijn veel Joodse legendes over Abraham buiten de Thora. Het meest beroemd is hoe hij zijn vader ervan overtuigde dat afgoden machteloos waren door hen te slaan en een hamer in de handen van één te plaatsen, die hij beschuldigde van het slaan van de anderen.
Ook is er een legende over de vrouw die hij nam nadat Sarah stierf. Het is niet goed bekend, maar de Bijbel zegt dat de tweede vrouw van Abraham Ktura of Ketura heette. De rabbijnse legende zegt echter dat zij echt Hagar was. Ze hielden al die tijd van elkaar, zegt de legende, maar de primaire loyaliteit van Abraham jegens Sarah boven alle anderen was zo sterk dat Hagar wist dat ze Abraham nooit zou kunnen hebben zolang Sarah leefde. En dus hield ze zich alleen voor hem, zelfs nadat hij haar had weggestuurd. Ketura, zegt het commentaar, was de codenaam van Hagar en betekende dat ze een goed persoon was. Haar acties waren zo zoet en goed als wierook, ketoret. Of misschien betekende het dat ze zichzelf bond, keshurah, zich afsneed van alle mannen totdat Abraham vrij was om met haar te trouwen.
Wat een romantisch idee. En dat is precies hoe latere generaties aan Abraham gingen denken. Dat uiteindelijk de boodschap van religie is dat de liefde van God en de mens de hindernissen en complicaties kan overwinnen die we allemaal tegenkomen en die deel uitmaken van het leven op aarde, ongeacht hoe spiritueel we ook zijn. Liefde kan alles overwinnen. En wat een voorbeeld was Abraham, spiritueel, moedig, humaan en liefhebbend. Een grote oom, vader, echtgenoot en in staat tot immense liefde. En het is deze liefde voor God en de mensheid, het geloof in God en goede mensen waar hij voor stond en ons zijn voorbeeld gaf om te volgen.
+
Voorgaande
De man die wij als Aartsvader van ons geloof aanschouwen #1 Hebreeuwse Geschriften
De man die wij als Aartsvader van ons geloof aanschouwen #2 Man van geloof
De man die wij als Aartsvader van ons geloof aanschouwen #3 Een Gecompliceerde relatie
++
Jeshuaist 
3 gedachten over “De man die wij als Aartsvader van ons geloof aanschouwen #4 Zonen en verbondtekens”