Nu wij het toch over carnaval hebben kunnen wij verder over verkleedpartijen praten.
Als kleine kinderen vonden wij het speciaal als onze nichtjes en vriendinnetjes zich als kleine, of moeten wij zeggen “grote prinsesjes ” verkleden. Zij waren zo trots dat zij de ‘allerprachtigste’ kleedjes mochten aantrekken en een gouden kroontje mochten dragen. Dagen op voorhand werden voorbereidingen getroffen om als ‘prinses’ de dag te maken.
Als jongetjes konden wij er mee lachen, maar waren toch soms ook stiekem jaloers dat die dag alle aandacht naar de meisjes ging. Wij vonden het dan maar fijn dat wij met een geratel ook wat lawaai en ‘roet in het eten’ mochten gooien. Ook was het heel wat anders dan stil te moeten zitten tijdens de lange uren voorlezen uit de Kitvei HaKodesh. Met de gragger mochten wij dan telkens als wij de naam Haman hoorden goed veel lawaai maken. Lol was dat.
Binnen kort is het weer zo ver en mag de volgende generatie weer lol maken, terwijl de volwassen er plezier in hebben.
Ook kunnen wij de religieuze balletten herinneren van choreograaf Piotr Iljits Petsjenko (Marcus Ampe) die een soort Scheherazade dans liet opvoeren en Esther als grote ster liet schitteren. Zoals hij Ruth als een grote dame op de scene zette, gaf hij duidelijk weer welk een belangrijke rol Esther speelde in de ‘bewaring van Gods Volk’.
Jaren geleden speelden wij ook toneelstukjes over Esther. Opvallend daarbij is dat sommige van de meisjes die toen zo trots ‘prinses’ speelden nu spreken over “een nogal … pijnlijke ervaring” (in de beschamende zin omdat zij snel uitgroeiden tot een nogal zelfbewustzijn) en nu geen nieuw spel voor hun ouders zouden doen al zouden zij er voor betaald worden.
Nochtans waren die verkleedpartijtjes toen grote lol. Voor vele kleine meisjes is zulk een verkleedpartij naar prinses nog steeds een groot gebeuren. En als zij dan nog eens volop in de ‘picture’ mogen staan is het hek van de dam. Zo kijken zij nu al uit naar het komende Purim feest.
De feestdag van Purim of Poeriem is anders dan alle andere feestdagen die we vieren, terwijl met betrekking tot andere feestdagen de mitswa om deel te hebben aan een vreugdevol feestmaal gedurende de dag en de nacht van toepassing is, met betrekking tot het Purim Verlof of de vakantie van Poeriem, is er alleen een mitswa om een feest te houden tijdens de dag, niet ’s nachts. Desalniettemin schrijven verscheidene Rishonim dat er een mitswa is om een maaltijd te nuttigen in de nacht van Purim, zoals we ook bij andere feestdagen vinden. Dit is inderdaad ook de mening van de Geonim. Halachisch gesproken echter, moet het primaire Purim-feest specifiek gedurende de dag plaatsvinden. Als iemand zijn Purim-feest alleen ’s nachts houdt, heeft die iemand dan zogenaamd zijn verplichting niet vervuld, zoals het vers zegt: “Dagen van feestvieren en vrolijkheid”, wat ons leert dat het feest gedurende de dag moet worden gehouden. Wanneer de maaltijd gedurende de dag wordt gehouden, moet dan volgens de regels, deze in een goed verlichte ruimte worden gehouden te midden van veel vreugde en met de sprekende woorden van de Thora.
Men moet inderdaad blij zijn met wat Hasjem hem heeft geschonken, dat hij ons heeft afgescheiden van hen die afgedwaald zijn, en dat Hij ons zijn ware en eeuwige Thora heeft gegeven die ons voorziet van goede en rechtvaardige wetten om ons toe te laten binnen te gaan in de te komen wereld.
Zoals bij alle feesten moeten wij echter zeer bewust zijn dat er door de jaren heen regels van mensen zijn gekomen. Zo wijzen de Poskim erop dat men het Purim-feest bij voorkeur niet dicht bij zonsondergang zou houden, d.w.z. dicht bij het einde van Poeriem, want dan zou de primaire vreugde helemaal niet worden ervaren tijdens de dag van Poeriem. Daarom schrijven ze dat je zo vroeg mogelijk moet proberen om het Purim-feest te beginnen. Men zou kunnen zeggen dat daar ook verschillende andere redenen voor zijn. Voor de hand liggend is dat als men vroeger aan het feest begint ook langer kan feesten, want de kinderen horen tijdig te gaan slapen.
Velen hebben de gewoonte om Mincha Gedola te bidden, d.w.z. in een vroeg uur Mincha te bidden, en onmiddellijk daarna met hun Purim-feest te beginnen. Degenen die echt nauwgezet zijn met betrekking tot hun mitswa-naleving, houden hun Purim-feest in de ochtend, voordat de tijd voor het gebed van Mincha arriveert. Dit is inderdaad de mening van verschillende Poskim, waaronder Shelah, die schrijft dat iemand zijn Purim maaltijd vroeg op de dag moet houden; hoe eerder het feest wordt gehouden, des te lovenswaardiger hij is. Dit was inderdaad de gewoonte van Maran Rabbeinu Ovadia Yosef zt “l die zou deelnemen aan zijn Purim-feest onmiddellijk na Shacharit-gebeden zoals hij dat op Sjabbatdag zou doen, in overeenstemming met de mening van de vrome Shelah. Niettemin, volgens de letter van de wet, is het toegestaan om dit feest later op de dag te beginnen, zoals het gangbare gebruik is.
Men moet duidelijk beseffen dat de Heilige Schrift helemaal niets zegt wanneer en hoe men met dat feest moet aanvangen. Daarom blijf het aanschouwen als een feestelijke gebeurtenis waar u geen stress voor moet krijgen maar eerder de vrijheid moet kunnen vinden om “de vrijheid die de Joden” kregen te vieren. Daar draait het uiteindelijk om dat u in herinnering neemt hoe Esther er voor zorgde dat het Joodse Volk gevrijwaard bleef van uitmoording.
Als u dus nu uitkijkt naar 14 Adar 5779 of woensdag 20 maart bij valavond, denk er om om dan al van de fijne maaltijd samen te genieten; en op de donderdag kunnen de prinsesjes dan hun spel in volle glorie vertolken, terwijl de mama’s voor het middagmaal dan nog wat lekkers voorzien kunnen.
Voor hen die in de ommuurde steden uit de dagen van Jeshua of Yehoshua bin Nun wonen, wat betekent in de heilige stad Jeruzalem, zal Purim gevierd worden op donderdagavond 21 maart en vrijdag 22 maart of 15 Adar.
Vergeet echter niet waar het allemaal om draait en bij de lezing van de
+
Voorgaande
Jeshuaist 
7 gedachten over “Prinsesjes en carnavalstoestanden #2 Fiere meisjes”