Op weg naar het eindstation

2018-09-132019-04-06 ~ jeshuaist

In deze wereld beleeft eenieder een andere levenservaring. Elkeen kan op een andere weg lopen (breed of smal) of een andere levenstrein of levenspad nemen. De basis voor het oordeel is dat een twee duizend jaar geleden licht in de wereld der choschech (duisternis) is gekomen. Een gezondene van God heeft toen de moeite genomen om de juiste weg aan de mensen te tonen. Hij was zelfs bereid om zijn eigen wil op zij te schuiven om als voorbeeld tot God aan te tonen dat de mens wel in staat is om Ratzon HaElohim (God Zijn Wil) te volbrengen. Als Begeleider staat hij nu nog steeds klaar om ieder op de juiste weg te brengen.

Wij kunnen echter zien dat er op de wereld een duisternis heerst of er een zware mist heerst welke de harten verdoezeld. Een grote meerderheid heeft namelijk de duisternis meer lief dan het licht, omdat hun werken goddeloos, verderfelijk of zedeloos zijn (Johannes 3:19). Steeds meer wolken zullen er komen optrekken over de enosh (mensheid), die het land zullen bedekken. Ook zullen er meer mensen tegen Gods Volk Israël oprukken. Maar aan het einde van de dagen zal de Elohim Hashem Jehovah Zijn sprekers en magied of predikers op Zijn land af sturen en zal Hij ook alle volken bijeenbrengen. Ter wille van Zijn volk en Zijn erfdeel Israël, zal Hij Zijn Stem luider laten klinken zodat de volken Hem zullen komen te kennen als Hij Zich voor hun ogen heiligt. (Ez 38:16; Joël 3:2; Da 10:14; Han 2:17)

Na een eerste duisternis was er een nieuwe trein langs gekomen. Als afstammelingen van Abraham “naar het vlees” kwam hij eerst in een zeer donkere tijd, toen de Ivriyyim uitkeken naar een Redder. Die Redder riep de mensen bijeen en vertoonde wonderbaarlijke daden. Hij maakte van vissers vissers van mensen. Zijn talmidim zijn toen mee op de machinist zijn trein gestapt om het Goede Nieuws over de hele wereld uit te dragen of te verspreiden. Zo reden zij met hun verkondiging het Messiaanse tijdperk binnen en gaven weer andere volkeren de mogelijkheid om naast de Jehoedi zich als goyim aan te sluiten bij diegenen van de HaBrit HaChadasha of dat Nieuwe Verbond. Toen die eerste treinbegeleiders stierven was de treinbegeleider onzichtbaar. Het is in deze tijd van Jeshua zijn ’onzichtbare aanwezigheid’ dat wij nu vertoeven. Het is in die onzichtbare aanwezigheidstijd dat de mensen weer afstand namen van De Allerhoogste en minder en minder geïnteresseerd zijn geraakt in Zijn almachtige werken. Het is de tijd waarin sommigen denken dat de Kerk in de plaats van het Volk Israël is gekomen (de zogenaamde substitutiegedachte). Met als consequentie de ontkenning van de unieke plaats van het volk der Joden. Opvallend is daarbij dat het dan hoofdzakelijk over een groep mensen gaat die zich houden aan een Drievuldigheidsleer en zo in gaan tegen de eerste drie geboden van de Elohim. Wij kunnen vaststellen dat er in christenen uit de heidenen een welhaast onuitroeibare neiging is Jezus te annexeren ten koste van het jodendom. Verder kunnen wij zien dat wij gekomen zijn in een tijd waarin dat de meerderheid van de bevolking het meest geïnteresseerd is in zichzelf. Wij zijn nu in die tijd gekomen waarin de mensen alleen om zichzelf geven en om geld. Niet velen zijn bereid om zichzelf onbevlekt van de wereld te bewaren. Zoals voorspeld in de Heilige Geschriften zijn de mensen verwaand en arrogant geworden. Alsook zijn de lasteraars toegenomen en kan men meer en meer kinderen vinden die ongehoorzaam aan hun ouders alsook ondankbaar en ontrouw zijn.

De treinen die nu in deze wereld rijden laten landschappen zien waar er geen natuurlijke genegenheid getoond wordt. Overal langs de weg staan er nu kwaadsprekers en spotters. Zoals voorspeld zien wij dat zij onbeheerst en wreed zijn en geen liefde voor het goede hebben. Overal staan er verraders klaar die roekeloos en opgeblazen van trots zijn, met meer liefde voor genot dan liefde voor God. Velen handelen in strijd met de loyaliteit die zij verschuldigd zijn aan de Schepper, de heiland en hun geloofsgemeenschap. Een zeer grote groep beweert toe te behoren tot een groep, zoals de christenen, maar verkiest aan de menselijke leerstellingen te houden in plaats van aan de leer van de stichter van die groep of de persoon naar wie de groep is genoemd (Christus). als wij naar de vele soortenkerken kijken die het godsdienstig landschap aan bied zien wij hoe de leiders van die kerken de mensen willen plezieren en meer aandacht schenken aan uiterlijke en materialistische kenmerken in plaats van zich te concentreren op het geestelijke.

Waar de trein van die heer langskomt kan men langs het pad mensen zien staan die een schijn van vroomheid hebben maar de kracht ervan niet blijken te bezitten. Er wordt omgeroepen om er zich van af te keren. Uit hun midden komen mannen die zich op een sluwe manier bij gezinnen indringen en zwakke vrouwen in hun macht krijgen die met zonden beladen zijn en zich door allerlei verlangens laten leiden, die zich altijd laten onderwijzen en toch nooit tot nauwkeurige kennis van de emes of waarheid kunnen komen. (2 Timotheüs 3:5-7).

Wij kunnen veel smoesjes horen, maar wij moeten inzien dat al die mooi praters niet echt van de Goddelijke Schepper houden. Liefst betrekken zij zo veel mogelijk mensen in hun spel van masoreth of tradities en menselijke dogma‘s. Ook al heeft de Maker van alle dingen Zijn Woord ter beschikking gesteld voor de mens, zijn er weinig die die beste reisgids ter hand willen nemen en het daarin voorgestelde routeplan willen volgen.

Die afstandelijkheid en het niet willen weten van Die Gids, zijn eigen aan tijden die leiden naar die voorspelde Laatste dagen. Het zijn de dagen waarin de sporen zijn gaan wegroesten en velen de weg kwijt zijn geraakt. Zij weten meestal ook niet dat al wat zij op het oog hebben en vergaard hebben in de laatste dagen als een vuur zal zijn (Jakobus 5:3).

Men kan zich de vraag stellen hoe dat de reigers in die trein van die onzichtbare begeleider weten dat het eind van de tijd in zicht is. Dat komt gewoon doordat zij naar hem en zijn hemelse Vader luisteren. Hun woorden zijn opgetekend in het boek der boeken, de bijbel, welk voor iedereen ter beschikking is maar door weinigen echt begeerd wordt. Ook beseffen zij dat er meerdere tekenen voorspel zijn. Zo zijn, langs de kant van de weg, de vele spotters die er maar op los leven een groot teken van de nabijheid van die Tijd der Laatste dagen. (2 Petrus 3:3)

Eveneens is de verblindheid van velen een teken aan de wand. Zij sluiten niet zo maar de ogen, maar verkiezen selectief te zien en te horen. Allerlei reacties van mensen geven figuurlijke en letterlijke aardverschuivingen. Het toenemend natuurgeweld is ook één van de vele tekens waarover in de bijbel gesproken wordt als op te merken tekenen. sommigen denken dan wel dat wij afstevenen op een vergaan van de wereld, maar vergeten dan het Plan dat God voor ogen heeft met deze wereld. Volgens dat Plan moet de mens er zich toe verbinden te werken aan zich zelf om tot een beter “ik” te komen. Zijn vleselijkheid moet hij trachten meester te worden terwijl hij zijn geestelijkheid verhoogd.

De mensheid is gewaarschuwd dat er tijden komen waarin die mens zal beproefd worden door zijn eigen medemensen, die zo veel moeite zullen doen om hen van God af te wenden. De satan of vijanden van God zullen welig tieren. Naargelang wij dichter komen tot de eindtijd zullen zij nog ziedender worden. Hun wraak zal zoet zijn in hun ogen maar bitter in onze mond.

Wij kunnen enkel vaststellen dat dit wereldgestel er een is van veel moeilijkheden, frustraties, ellende en zelfs wanhoop voor velen. Wij kunnen er niet naast zien ook al mogen wij vele moderne spulletjes rondom ons zien, dat onze wereld toch nog wankelt onder haar oudheid, onbevredigend, falend, hopeloos samenstel van dingen. Maar als gelovigen kunnen wij er op aan of is het een verademing te weten dat wij de „tijd van het einde” stilaan hebben bereikt (Dan. 12:4). Zij die denken dat de wereld op haar einde loopt en zal vergaan hopen wij te overtuigen dat dit niet zo zal zijn. Gelukkig houdt het volledige einde van de oude organisatie van dingen niet in dat onze aarde als een schrikwekkende, levenloze lege globe achterblijft.

Als die doemdenkers hun oren zouden openen zullen zij ook merken dat het aantal verkondigers van Gods Woord in deze tijden enorm aan het toe noemen is. Daardoor zal de weg worden gebaand voor het begin van een rechtvaardig, vreedzaam nieuw samenstel der dingen dat de belofte van een grandioos succes inhoudt. Hierdoor hoeven wij niet echt zo een vrees te hebben. Want wij zijn ook gewaarschuwd dat als wij ons geestelijk goed voorbereiden op die eindtijden, dat wij met onze medereizigers sterk genoeg in de schoenen zullen kunnen staan om de tegenstanders te trotseren. Als gelovigen in de beloften van de Allerhoogste, die iedereen en alles overstijgt, hebben wij de verzekering dat die profetieën die nog niet zijn vervuld, zoals de vorige voorspellingen ook verwezenlijkt zullen worden.

Het mag dan voor ons daarom iets geweldigs zijn dat wij ons nu zo ver in de „tijd van het einde” bevinden. In geestdriftige bewoordingen heeft de bijbel, het geïnspireerde Boek dat de huidige „tijd van het einde” heeft voorzegd, het volgende te zeggen

“13 Maar God heeft beloofd dat Hij een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zal geven. Dat zal een aarde zijn waar iedereen leeft zoals Hij het wil. En daar kijken we vol verlangen naar uit. 14 Terwijl we hierop wachten, lieve broeders en zusters, moeten jullie erg je best doen om te leven zoals Hij het wil. Zorg dat jullie geestelijk schoon en zuiver zullen zijn als Hij komt. Leef in vrede met elkaar.” (2Pe 3:13-14 BasisBijbel)

Ook al leven wij in een tijd waar de hovaardige mens nog steeds denkt dat hij het beste wezen is om alles te regelen, kunnen wij als gelovigen uitkijken naar het ogenblik waar de hel zal losbarsten, maar ook waarop wij de wederkomst van Jeshua de Messias zullen kunnen zien.

Saul (of de apostel Paulus) toen hij tot erkenning van die messias was gekomen, kwam te denken vanuit de edele olijfboom (= het Israël van God). Daarbij dacht hij allereerst aan het in Jeshua gelovende deel (= de ‘rest’). Zij, de Messias-belijdende Joden of Jeshuaisten, zijn de eerstelingen die er zorg voor dragen dat de hele oogst geheiligd is. Maar er is niet enkel voor hen plaats in dat Beloofde Land. Door al de misstappen en schendingen van vertrouwen heeft de Adonai ook ruimte gemaakt voor hen die uit de heidense wereld willen stappen. Volgens Paulus zijn de goyim of heidenen er nu bij gekomen. Als er toekomst is, is het Israëls toekomst. Als er hoop is, is het Israëls hoop. En dat is waar wij nu naar uit kijken, het eindstation voor de ellenlange reis der mensheid.

Voorgaande

De Weg naar het juiste station vinden

Het juiste perron vinden

Juiste Medereizigers vinden

De levensreis van een Kabbalist

Een huis bouwen voor God

Zuiverheid en verantwoordelijkheid van leden en leiders in een gemeenschap